29.05.2020 / Jest jak miało być.

Władze wykorzystują a będą jeszcze silniej wykorzystywać ograniczenia naszych praw i wolności pod pretekstem epidemii, by utrwalać władzę partii nad państwem i nami. Robią to zresztą w dla siebie najwygodniejszy sposób korzystając z niekonstytucyjnych narzędzi powodujących chaos prawny. Zgoda opozycji a przede wszystkim Senatu na usankcjonowanie ustawy epidemiologicznej i brak zdecydowania w żądaniu wprowadzenia kontrolowanego przez parlament stanu klęski żywiołowej był, jak wielu przewidywało, olbrzymim błędem. Warto pamiętać, z czego on wynikał. Z nieustannej, podporządkowanej sondażom i tzw specjalistom od marketingu politycznego oraz rzeszy domorosłych komentatorów politycznych, celebrytów dziennikarstwa – chęci przypodobania się elektoratom, by zachować swoje przywileje i pozycje. To nie jest demokracja, to nie jest polityka tylko kupowanie poparcia, to nie jest odpowiedzialność za państwo i rację stanu oraz prawa obywateli tylko bulwersujący spektakl z marnego telewizyjnego „reality show” – tak, Panie i Panowie – selekcja negatywna w doborze naszych reprezentantów przynosi efekty. Pamiętajmy, że stan klęski żywiołowej został wprowadzony do Konstytucji w naszym, obywateli, interesie. To zobowiązanie państwa i jego władz, by skutecznie chroniła nas w przypadku, gdy takie zdarzenie nastąpi, a nastąpić wcześniej czy później musi, bo taka jest natura rzeczy… To nakłada na władze obowiązki organizacyjne i finansowe, które powinny czekać i być w gotowości. Między innymi dlatego płacimy podatki, aby państwo było przygotowane na odpowiednią reakcję w czasie wielkiej powodzi, suszy, epidemii… To proste jak konstrukcja cepa. To nie „ułatwienie” dla władzy tylko ich obowiązek, z odszkodowaniami włącznie. Wstyd, żeście o tym zapomnieli… chcąc podlizać się ludności, dla której ważniejsze od wszystkiego jest, by każdy z nich z osobna, nie patrząc na drugiego, coś dostał, im więcej to lepiej. Teraz za to wasze „wyczucie społeczne” (przyznajcie sami – niezbyt wyrafinowane) wszyscy zapłacimy wielką cenę: nasze wolności i prawa a o państwie prawa nie ma już, co mówić. Jego już nie ma.