Poznaliśmy się z Profesorem (szybko przeszliśmy na „ty”) na początku lat 90-tych i ta bliska znajomość, dla mnie bardzo ważna, przetrwała do kresu Jego drogi. Michał Kulesza zmarł w styczniu 2013 roku.
Pracowaliśmy w zespołach nad ustawami o samorządzie warszawskim i ustrojem wewnętrznym powstałej w 1994 roku największej gminy w Polsce, milionowej Gminy Warszawa-Centrum. Udało się zbudować bardzo interesującą, prawdziwie demokratyczną strukturę, z dynamicznie rozwijającymi się Dzielnicami Warszawy i otaczającym ją wianuszkiem samodzielnych Gmin. Był to rzeczywisty czas budowania podmiotowości lokalnej i naprawdę dynamicznego rozwoju Warszawy z wieloma centrami. Myślę, że to był wielki sukces, który pozwala dzisiaj rozwijać się naszemu miastu w sposób zrównoważony i różnorodnie bogaty – Bielany zachowały swój charakter, Wilanów rozwinął się i zmienił, ale prestiżu nie stracił, Białołęka traktowana jest poważnie, Praga nie straciła swojego charakteru a zyskała atut „aut off Broadway” a Saska jest Saską, powstała też planowana i omawiana z Michałem nasza dzielnica łacińska – Powiśle, powstały lokalne centra (wolskie budowane jest na naszych oczach w okolicy ronda Daszyńskiego z Placem Europejskim) i utrzymano lokalny klimat (warszawskie Koło, Szczęśliwice i wiele innych)…
Wielka w tym jest zasługa Michała, bo podwaliny do rozwoju miasta z całą pewnością dały jego projekty struktury demokratycznej samorządu warszawskiego. Zwracam się z apelem i prośbą, by władze Warszawy o tym nie zapomniały i znalazły sposób, by odpowiednio zadbać o pamięć o tak ważnej dla Samorządu Warszawy osoby.
PAWEŁ BUJALSKI 