10.12.2020 / A gdyby w Niemczech…

Sam fakt występowania polskich władz przeciwko połączeniu przestrzegania zasad praworządności z pełnoprawnym korzystaniem z unijnego budżetu i Programu Odbudowy w Unii Europejskiej jest de facto wypowiedzeniem zapisów Traktatu o Unii Europejskiej przez Polskę a w skali krajowej potwierdza świadomą, konsekwentną, stopniowo realizowaną przez Kaczyńskiego i jego Zjednoczoną Prawicę likwidację w Polsce demokratycznego państwa prawa.

Wyobraźmy sobie taką sytuację. W Niemczech wygrywa wybory skrajnie prawicowa partia. Ciesząc się poparciem ok. 40%, wykorzystując rozdrobnienie opozycji i znajdując klucz propagandowy do „niemieckich dusz” osiąga większość w Bundestagu i decyduje się wprowadzić swoje porządki. Jedną z ich nowych reguł (cieszącej się jeszcze większym poparciem niż 40%) jest ograniczenie praw obywateli nie hetero seksualnych oraz polskiego, żydowskiego i arabskiego pochodzenia; w tym zakaz zawierania małżeństw, zawieszenie praw dziedziczenia, zakaz organizacji protestów i prezentowania poglądów „antyniemieckiej ideologii LGBT i kosmopolityzmu” a decyzją ministra sprawiedliwości ukazało się rozporządzenie nakazujące sędziom respektowanie tego prawa. Wprowadzono też przymusową deportację cudzoziemców z tych grup narodowych. Budzi to oburzenie w krajach Unii, w parlamentach i na ulicach europejskich miast, głównie w Polsce, Czechach, Danii, Skandynawii, Francji i Hiszpanii oraz w państwach dawnego Beneluxu. Nowo wybrany kanclerz Niemiec nazywa to wypowiedzeniem wojny Niemcom przez wrogie liberalne, antyniemieckie lewackie siły służące interesom korporacji i kosmopolitycznie nastawionej żydowskiej inteligencji. Niemcy znajdują sojuszników w Austrii i na Węgrzech. Unia grozi Niemcom wprowadzeniem artykułu 7 i składa wnioski do Trybunału Sprawiedliwości. Niemcy nazywają to mieszaniem się w wewnętrzne sprawy i agresywną polityką Unii, która jedynie korzysta z pracy i bogactwa Niemiec w zasadzie nic nie dając w zamian. Większość państw Unii decyduje się na karkołomny krok; szuka sposobu wykluczenia Niemiec ze strefy Euro. Budzi to entuzjazm wśród zwolenników skrajnej prawicy i Berlin skwapliwie korzysta z okazji… Polska wobec narastającego paraliżu organów w Unii szuka porozumień bilateralnych z Francją i Wielką Brytanią. Tam nikt nie chce umierać za Gdańsk.

Niemożliwe? Być może nie, być może tak. Czy w 2013-14 roku, gdy jeszcze PO „nie miało z kim przegrać” myśleliśmy, że już w grudniu 2015 roku koordynatorem służb będzie skazany za nadużywanie władzy Kamiński bezprawnie ułaskawiony przez Prezydenta Dudę a Trybunał Konstytucyjny zniknie jak mydlana bańka? Że później posłów opozycji nie dopuści się do głosowania w Sali Kolumnowej nad budżetem a sędziemu, który osądzał to jawne złamanie regulaminu sejmu w ramach procesu karnego zostanie cofnięty immunitet i zakażą mu wykonywania zawodu? Teraz ta sama władza nie zgadza się na wymaganie przez Unię przestrzegania praworządności, nazywając to „tzw. praworządnością” i mówiąc o niejasności kryteriów, gdy jeszcze nie tak dawno, przez parę lat, by spełnić warunki akcesji do Unii, żmudnie dostosowywaliśmy nasze regulacje prawne do bardzo konkretnych unijnych wymogów. Teraz dla Kaczyńskiego i jego ekipy nie ma to znaczenia. Teraz liczy się dla nich tylko ich władza i sposoby, by jej nie oddać.